over

Het lichaam als voedende bron Mijn recente werk gaat over belichamen. Over langzaam en aandachtig luisteren naar haar behoeften. Over het wonen in en samenwerken met je eigen lichaam. Het gaat over het claimen van eigenaarschap en vertrouwen op je zintuigen. Vanuit lichamelijkheid een relatie aangaan met de wereld waarvan je niet weet wat het je gaat brengen. Misschien wel ervaren dat er iets gaat resoneren. Het lichaam zie ik als voedende bron, een bron van kennis ook die je respect en volle aandacht verdient.  Lessen combineren met moederschap Alsof iemand me een schat gaf. Het idee om een hele week met steen te werken vond ik meer dan spannend. Ik was begin dertig en na die ene week hield ik niet meer op. Ik volgde avond lessen om het te combineren met mijn moederschap. Het ritmisch hakken in steen was verslavend. Het raspen en polijsten rustgevend. Steeds onderging ik de sensuele ervaring om met gesloten ogen te voelen wat de gebeeldhouwde steen mij te vertellen had. Klei is kneedbaar en weerbarstig Ik liet klei meestal aan anderen over omdat er altijd een nieuwe steen lag te wachten. Pas toen ik hoogzwanger was van mijn derde kind merkte ik dat het beeldhouwen me te veel werd. Niks doen was geen optie, dus met klei aan de slag. Ik beviel van een dikke vaas en voor ik het wist kreeg de rand een sponzige afwerking. Het contrast sprak me aan en het is inmiddels een soort handelsmerk geworden. Klei is een oermateriaal dat nooit al zijn geheimen prijsgeeft. Het blijft verleiden om mee te experimenteren en verhalen te vertellen. En uitdaagt omdat het kneedbaar is en weerbarstig als je te nat of te droog of te lang of te kort ermee in de weer bent. Wat voor een beeldhouwer vooral instrumenteel en voor een keramist eerder sensueel materiaal is. Materialen met een historie verwerken Tegenwoordig werk ik met verschillende materialen, van gevonden voorwerpen tot klei, van textiel tot verf. Hoewel het niet mijn belangrijkste drijfveer is, probeer ik zo min mogelijk impact te hebben op het milieu. Vrijheid door begrenzing zeg maar. Materialen die een historie hebben zo verwerken dat er meerdere verhaallijnen kunnen ontstaan. Intuïtief werken is een constante in mijn creatieve praktijk.  Thema’s: rizoom, poreus zijn, feminisme, emancipatie. Inspiratie: Arne Næss, Reinoud Eleveld, Chimamanda Ngozi Adichi, Felix Gonzalez-Torres, Robert Morris, herman de vries, Lynn Margulis, Juhani Pallasmaa, Tim Ingold, Hartmut Rosa, Donna Haraway, Melanie Challenger.